دوشنبه، اردیبهشت ۰۹، ۱۳۸۱

يه انتقاد از هودر داشتم .
راستش من مطالب شما رو هميشه مىخونم و اون موقع كه توي روزنامه ها هم مىنوشتي مىخوندم. و انصفا لذت مىبردم . كلي سايت جديد پيدا كردم كه مديون شما (حسين درخشان) هستم و همين معرفي بلاگ ما را بس كه مديون شما باشيم . ولي تازگيها توي نوشته هاي شما چيزي مىبينم كه حالم گرفته مىشه. به نظرم مياد چون از ايران دور شده اي تحت تاثير رسانه هاي اونجا و يا شايد چيزهاي ديگري همه رو دشمن و مشكوك ميبيني . همه مقامهاي دولتي رو كم كم انصاري مىبيني و ... سازگارا رو مشكوك ميدوني چون به رهبر نامه انتقادي نوشته ( حتما يدا... سحابي هم مشكوك بود: چون اون هم اينكار رو كرده بود.!!!) يه تفكري هست در بين بعضي ايرانيهاي خارج از كشور كه واقعا نا اميد كننده است . اونها معتقدند هر كي داخل ايران مطلب مىنويسه ، كار سياسي مىكنه، يا اثر هنري خلق مىكنه عامل رژيمه و حكومته چون تونسته اين كار رو بكنه حتما اونها بهش اجازه يا دستور دادند و... اين رفتارها را به وضوح در جريان كنفرانس برلين ديديم و در جريان حضور سيمين غانم در خارج از كشور(اگراشتباه نكنم) هم همينطور.
در تلويزيونهاي ماهواره اي ايرانيان هم به وضوح مي بينيم.
حسين عزيز اينها حرفهاي آن حسيني نيست كه من مىشناختم . من نمىدانم كه از اصلاح و اصلاحات در ايران نا اميد شده اي يا نه . ولي ما نا اميد نيستيم و مانند شما همه را مشكوك نمىدانيم . حسين عزيز من نمىدانم چرا بعضي از دوستان وقتي به خارج مىروند ظاهر افراد برايشان خيلي مهم مىشود. (دوست عزيزي داريم كه تابستان گذشته از آمريكا به ايران آمده بود، تمام توجه او به ظاهر افراد بود و اين باعث تعجب ما بود!) البته من هم با شيخ پشم الدين كشكولي بودن مخالفم ولي داشتن يا نداشتن ريش ملاك خوبي يا بدي افراد نيست. حسين عزيز... موفق باشي.

هیچ نظری موجود نیست: