چهارشنبه، اردیبهشت ۱۲، ۱۳۸۶

یک شب بارونی بسه


دیشب میخواستیم شام رو شروع کنیم و برنامه شب شیشه ای هم شروع شد...یهو برق منو گرفت!!! "خنده های زورکی، اشکهای یواشکی-شب و روزی بی هدف، لحظه های الکی -ساعتهای پر سوال، دلخوشیها تو خیال- حسرت پرنده دل، که نداره پرو بال......یک شب بارونی بسه برای از نو تر شدن، یک گل شمعدونی بسه برای عاشق تر شدن..."
آره خودش بود...مهمون برنامه رضا صادقی بود...یهو سیل تلفن و اس ام اس بود که بهم زده می شد که عشقت رو آوردند کانال پنج!
خلاصه برنامه خیلی باحالی بود و رضا مثل همیشه صمیمی و بی ریا بود...و حرف مجری رو تایید کرد که آهنگها و شعرهاش بیشتر حسیه تا تکنیکی و البته ما هم به خاطر این حس و احساس فوق العاده دوستش داریم....اجرای زنده اش هم زیبا بود و البته آهنگی که در مدح حضرت علی خونده بود و من تا حالا نشنیده بودم...تازه مشخص شد که رفیق فابریکش علی انصاریانه...علی انصاریان رو از وقتی استقلالی شده سعی می کردیم دوستش داشته باشیم!! حالا ارداتمون بیشتر شد به خصوص وقتی رضا گفت که اونهم دیوونه ای مثل خودشه!

آخر شب هم که آخر فوتبال بود و لیورپول طی یک بازی هیجان انگیز و پر از سرعت و درگیری یک به صفر چلسی رو برد و چون بازی رفت رو باخته بود بازی به وقت اضافی و پنالتی کشید و لیوورپول برد بالاخره..خیلی چسبید. نیم ساعت وقت اضافی رو از رادیو مجبور شدم گوش بدم چون از تهرانپارس به سمت غرب تهران و پشت فرمون ماشین بودم و تازه باید خانواده خواهر همسر گرامی رو که بچه های اونها بر خلاف من طرفدار چلسی بودند!! رو هم میرسوندیم....مجردی کجایی که یادت به خیر!!! خوشبختانه سر ضربات پنالتی رسیدیم خونه.
پ.ن. دیروز روزجهانی کارگر بود...بر همه کارگران من جمله خودم مبارک باشه!!
شرکت ما که نه تعطیل بود و نه خبر خاصی بود..برای رو کم کنی مدیران، شیرینی خریدم و بین کل شرکت پخش کردم!!

۳ نظر:

ناشناس گفت...

باشد که منچستری ها هم در سن سیرو سوسک شوند تا آرزو به دل نمانیم ما !

ناشناس گفت...

تبریک میگم ... مهمان شدن آقای رضا صادقی رو... برد لیورپول رو...و همچنین روز کارگر رو به شما (البته (مورد آخر با تاخیر زمانی

Pazh گفت...

مي‌دونم شديدا دو سه آتشه طرفدار رضايي ولي قبول داري صحبتهايي كه در مورد رنگ مشكي كرد رو يكي براش نوشته بود و اون كنفرانس داد!!
بازي ليورپول رو تا وقت اضافه تونستم تماشا كنم و بعدش ديگه ديدم چشمام باز نمي‌مونه ولي خوشحالم كه آمدن بالا.