شنبه، شهریور ۰۴، ۱۳۸۵

آب تیره + جنگل واژگون

 DARK WATER

فیلم تاثیر گذاری بود. از یک کارگردان بزریلی الاصل و از همون نویسنده فیلم رینگ و مثل اون فیلم نسخه اولیه ژاپنی هم داره و البته ترسناک! با بازی خوب جنیفر کانلی. البته من فیلم رو از شبکه چهار خودمون دیدم و سانسور شده. حالا باید نسخه کامل رو هم پیدا کنیم.فیلم از لحاظ ترسناک بودن تو همون مایه های رینگ بود ولی باور پذیرتر. جنیفر کانلی زنی جدا شده از شوهرش که با دختر خردسالش در یک آپارتمان ازانقیمت در نیویورک (به گمانم ) ساکن میشود خانه ای با فضای سیاه و ترسناک و سقفی که از آن آب سیاه می چکد!! که بعدا مشخص می شود از توالت و دستشویی طبقه بالاست و در نهایت مشخص می شود که آره!! ...سر فیلم کلی مسخره بازی در آوردم و جیغ زدم و پشت مبل قایم شدم و ...که بیشترش ادا و اطوار بود.!! ولی فیلم واقعا تاثیر گذاشت روی مغز و روح اینجانب.

فیلم قشنگی بود حتما ببینید.

 



جنگل واژگون


پس از ماهها و شاید هم بیشتر!! موفق شدم یک رمان بخونم. کتاب " جنگل واژگون" آخرین کتاب چاپ شده در ایران سالینجر. خیلی خوب و البته سیاه بود. به قول یکی تکان دهنده بود. البته ما که زیاد تکان نخوردیم.

شاید به خوبی ناتور دشت و دلتنگیهای نقاش خیابان چهل و هشتم نبود ولی باز هم قشنگ بود. اصلا مگر این سالینجر دیوانه کتاب بد هم داشته. هر چند فرانی و زویی رو دوبار وسطش ول کردم اونهم به خاطر ترجمه مزخرف یارو بود.

یه نکته بی اهمیت ولی جالب انگیز توی داستانهای سالینجر اینه که میگه تو بهترین فلان کار کنی هستی که تا بحال دیدم یا فلانی بهترین بهمان کار کنیه که تا حالا دیدم . حالا اون کار خیلی هم کار شاقی نیست!! توی جنگل واژگون میگه فلانی"  بهترین کلاه صاف کنیه که من تا حالا دیدم" ! این جملات با مصداقهای دیگه توی داستانهای دیگه سالینجر هم هست.

هیچ نظری موجود نیست: