تا بــــهـــار دلــــنشين آمـــــده ســـــوي چـــمن
اي بــــهـار آرزو بــــــــر ســـــرم ســــــايه فکــــن
چون نســــيم نو بــــهار بر آشــــــيانم کـــن گذر
تا کـــــه گلـــــباران شــــود کلـــبه ويـــــــران من
* * *
تا بـــهـــــار زنــــــدگــــي آمــــــــد بيـــا آرام جان
تا نسيم از ســــوي گل آمـــد بيـــا دامـن کشان
چون ســپندم بر ســــر آتشنشان بنشين دمي
چون سرشکم در کنار بنشين نشان سوز نهان
* * *
تا بــــهـــار دلــــنشين آمـــــده ســـــوي چـــمن
اي بــــهـار آرزو بــــــــر ســـــرم ســــــايه فکــــن
چون نســــيم نو بــــهار بر آشــــــيانم کـــن گذر
تا کـــــه گلـــــباران شــــود کلـــبه ويـــــــران من
* * *
بازا ببـين در حـــيرتـــم بشکــن ســکوت خلوتم
چون لاله تنها ببين بر چــــــــهره داغ حــســرتم
اي روي تــــو آيـــينه ام عشــــقت غم ديرينه ام
بازا چــــو گل در اين بهار سـر را بنه بر سينه ام
اين آهنگ رو با صداي بنان اينجا مي‌تونين بشنويد.
و اما بعد.....تهران اين روزها باز زمستوني شده و امروز يك روز كاملا برفي بود. تركيب برف و شكوفه‌هاي بهاري و من.....من هستم.
و تو آيا مي‌داني كه دستانت از برگ گل لطيف تر هستند و صدايت از آواز خوش پرندگان دلنشين تر؟ و هرم نفسهاي گرمت، زندگي را شوري دو چندان مي‌بخشد. و چشمان سياهت...و چشمان معصوم سياهت.....همين.
سه‌شنبه، اسفند ۲۶، ۱۳۸۲
بهار دلنشين
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر