امروز رفتم فيلم خط باريك قرمز رو توي حوزه ديدم. يك فيلم جنگي مربوط به جنگ جهاني دوم. البته فيلمي ضد جنگ. بازيها فوق العاده بود. بخصوص شون پن. جان تراولتا و جرج كلوني هم توي صحنه هاي كوتاهي از فيلم بودند. بعضي جاها فيلم كشدار مي شد و فلسفي. ولي در كل خيلي خوب بود. صحنه هاي جنگي عالي و دلهره آور بود. چيزي كه توي تصوير بود. شجاعت صرف نبود. مانند فيلمهاي جنگي معمول. ترس از مرگ هم بود. گريه هم بود. باز هم داغ دلم تازه شد. بزودي در مورد جنگ ايران و عراق و اينكه كه چرا ما اين جنگ 8 ساله رو فراموش كرديم خواهم نوشت. يه جمله شون پن اول فيلم ميگه كه به نظرم خيلي خوب بود.

” اين دنيا داره با سرعت هر چه تمام تر به سوي جهنم مي ره. تنها كاري كه يه مرد مي تونه بكنه، اينه كه چشماشو ببنده و مواظب خودش باشه...“

موظب باشيد.