جام جهاني 1994، آمريكا. حساسيت در بازيهاي مقدماتي براي ما ايرانيها به اوج رسيد. ولي پس از صعود از گروه مقدماتي غرورمان در مصاف با حريفان آسيايي خرد شد. بين 6 تيم پنجم شديم. شاهكارهاي مربيگري و دروازباني زبان زد خاص و عام بود. ولي يك پديده براي ايران ظهور كرد كه تبديل به پرافتخارترين بازيكن تاريخ ايران شد. علي دايي
اين جام به برزيل رسيد. تيمي با بازيهايي كه زيبا نبود. آلمانها در يك بازي توفاني مغلوب پديده اين جام، بلغارستان شدند. اين بار براي اولين بار بازيها، مستقيم پخش شد. (تنها با 7 ثانيه تاخير)
و ما در لذت فوتبال غرق شديم. كلينزمن و ماتئوس بازيكنان محبوب من بودند.
3 صحنه از ده ها صحنه بياد ماندني:
1-آلمانها 1-0 از بلغارستان جلو هستند. ضربه آزاد اعجاب انگيز استويچكوف بر تور ايلگنر مىنيشد. (با اين كه طرفدار آلمان بودم و هستم، تا چند سال بعد تصويري از اين ضربه آزاد در كيف من قرار داشت.) دقايقي بعد لچكوف تير خلاص را مىزند.
2-فينال پاسادنا، روبرتو باجو پنالتي زن بزرگ ايتاليا ضربه پنجم را به آسمان مىفرستد و برزيل كه چند سالي بود تنفر از آن براي من آغاز شده بود قهرمان مىشود. لعنتي...
3-محمد فنايي كمك داور ايراني، پرچم ايران را در فينال به اهتزاز در آورده است. افتخار...
و جام جهاني 1998، فرانسه. حماسه ملبورن براي ما، دست خدا، معجزه، اشكهايي كه ريختم و هرگز فراموش نخواهم كرد و ما بوديم كه پس از بيست سال به معتبر ترين تورنمنت ورزشي پاي گذارديم. فرانسه قهرمان شد. بازي ايران و آمريكا، بازي قرن نام گرفت و براي ايران حماسه اي ديگر پديد آمد. آلمانها در برابر كرواسي محو شدند. جواد زرينچه و كلينزمن بازيكنان محبوب من بودند!! با اين كه نه از فرانسه خوشم مىامد و نه از برزيل ولي شكست 3-0 برزيل از فرانسه، لذت بخش بود!
3 صحنه از دهها صخنه به ياد ماندني:
1-بازي ايران - يوگسلاوي، ايران فوق العاده بازي كرده. در دقيقه 73 خطايي ناشينانه از كريم باقري، ضربه آزاد، ميهايلوويچ و گل...باخت حقمان نبود.
2-بازي ايران و آمريكا سراسر هيجان و تنش، حول و حوش دقيقه 30، جواد زرينچه سانتر مىكند، ضربه سر رويايي حميد استيلي، گل، اشك...ضربه
3-بازي فينال، 2 ضربه سر زيدان، و تير خلاص امانوئل پتي، تمام، برزيل له شد!
و جام جهاني 2002 ، كره و ژاپن. ما حضور نداريم. تيم ايران در ناباوري به جام نرسيد. ولي مگر ما گلهاي علي دايي، دريبلهاي سحر انگيز كريمي، سماجت نيكبخت واحدي و اشكهاي نجيبانه و مظلومانه يحيي گل محمدي، پس پيروزي بزرگ 1 بر 0 ولي ناكافي برابر تيم شكست نا پذير ايرلند را قراموش خواهيم كرد؟
فوتبال و زندگي ادامه دارند. و ما جام جهاني را جرعه جرعه و با لذت تمام سر خواهيم كشيد. و زندگي خواهيم كرد به اميد چهار سال بعدي به سرعت برق و باد خواهد آمد و ما عاشق باقي مىمانيم، عاشق فوتبال. هر چقدر كه بى رحم باشد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر