دوشنبه، تیر ۱۰، ۱۳۸۱


Don't cry for GERMANY, We'll come back again, 4 years later.




آلمان باخت. خوب چه كار كنم؟؟ ناراحتم ديگه. ولي انصافا آلمان سر تر بازي كرد. ولي كي فكر مي كرد آلمانها از همون نقطه قوتشون ضربه بخورند. يعني اليور كان. به هر حال اين جام هم تموم شد . آلماني كه هيچ كس بهش اميد نداشت تا فينال اومد و اين فوق العاده بود. بالاتر از مدعياني مثل فرانسه؛ آرژانتين؛‌ ايتاليا؛ اسپانيا و انگليس. 4 سال ديگه آلمانها با اين تيم جوون و مزيت ميزباني مدعي اول خواهند بود. من بعد از ايران كماكان يك آلماني متعصب خواهم بود. زندگي و فوتبال كماكان ادامه دارد.
راستي جاي ميشائيل كبير (بالاك) خيلي خالي بود.

جان مولوي اين عكس رو ببينيد. اوني كه لباس نارنجي پوشيده. لارس ريكن هست. بازيكن آلمان و دورتموند. اين بازيكن به جز گلرهاي ذخيره؛ تنها بازيكن تيم آلمان بود كه 1 دقيقه هم بازي نكرد. ولي تو رو خدا ببينيد كه چطوري دست دور گردن رودي فولر انداخته!! در ايران همچين چيزي نمي بينيد. اگر براي يك بازيكن ايران مثلا دين محمدي همچين چيزي پيش ميومد. ( كه اومد) مي گفت: باخت ما تقصير مربي بود كه من رو توي زمين نمي گذاشت. (نعيم سعداوي سر همين توي تلويزيون كلي به از جلال طالبي بد گفت. در صورتيكه جواد زرينچه خيلي خوب در همون پست بازي كرد.) ما بايد اين رفتارها رو ياد بگيريم.

هیچ نظری موجود نیست: