یکشنبه، اردیبهشت ۱۴، ۱۳۸۲

غرور و خوشي


هي وبلاگشو باز مي‌كني و هي مي‌خوني. و هي كيف مي‌كني. همون مطلب رو. دلت تنگ ميشه براش. خوبيش اينه كه آدرس اون وبلاگ رو خودت مي‌دوني و خودش. و تو غرق غرور و خوشي مي‌شي از اون نوشته.

هیچ نظری موجود نیست: