بالاخره فيلم گزارش اقليت رو توي حوزه ديدم. فيلم خوبي بود. يه سالي بود كه منتظر ديدن با كيفيت اين فيلم بودم. فيلمي از اسپيلبرگ و بازي تام كروز. از تام كروز اصلا به اندازه مثلا آلپاچينو و دنيرو و نيكلسون و تام هنكس و ...خوشم نمياد ولي خوب بازي كرده بود توي اين فيلم. جريان فيلم مال حدوداي سال 2050 هستش كه واحد پيگيري از جنايت پليس، مجرم و قاتل رو از قبل از وقوع جرم شناسايي ميكنه و بازاداشت ميكنه. تام كروز خودش از مجريان اين سيستمه ولي براش پاپوش درست ميكنند و خودش به عنوان يك قاتل در آينده تحت تعقيب قرار ميگيره و...فيلم لحظات عجيب و ترسناكي هم داشت. به خصوص زني به نام آگاتا كه نميشد گفت يك انسان بود وسيله اي بود براي پيگويي جنايت. صحنههاي حضور اين زن با اون چهرهاش و پيشگوئيهاش ترسناك بود.فضاي فيلم كلا سياه بود. تو مايههاي فيلم هفت. سكانس پاياني فيلم كه آگاتا و دوقلوها رو نشون ميداد كه توي خونه دارند دور از ساير مردم راحت و آروم زندگي مي كنند و بعد حركت دوربين به سمت بالا و نمايي از خانه و منظره درياچه و غروب كه لحظه به لحظه دوربين بالاتر ميرفت و مناظر دورتر، بسيار آرامش بخش و زيبا بود. ياد صحنه پاياني فيلم سولاريس افتادم. پسر در آغوش پدر و بعد دور شدن و بالا رفتن دوربين و حالا منظره خانه و درياچه و ابرها و پدر و پسر را به صورت نقطهآي در دور دست ميبينيم. دوست دارم درباره فيلم ” بيخوابي “ و بازي آلپاچينو هم بنويسم كه خيلي عالي بود. هنوز فرصت نكردم.
آهان يه چيز ديگه، جلوههاي ويژه فيلم خب خيلي خوبه. ولي به نظر من توي سال 2050 شكل ماشينها و ...اون شكلي نميشه كه توي فيلم نشون ميده. يادمه بچه كه بودم مجله دانشمند ميگرفتم. (بابا دانشمند!! بابا ماري كوري!!). اون موقع ميگفت سال 2000 پيادهروها متحركند بجاي ماشين و...چيزهاي عجيب و غزيب ديگه ولي عمرا همچين خبرهايي نيست الان.
جمعه، خرداد ۰۹، ۱۳۸۲
Minority Report
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر