یکشنبه، اسفند ۱۸، ۱۳۸۱

bernardo corradi


امشب بازي لازيو - رم بود. كه خوشبختانه لازيو تيم دوم محبوب من در ايتاليا (بعد از يووه) بازي دربي رو برد.(1-0) بازي خوبي بود. شروع كه شد محوش شدم. همه چي داشت. بازي قشنگ و بزن بزنهاي حسابي. اين كورادي مهاجم لازيو با اون چهره معصومش خيلي بازيكن خوبيه. زياد گل نمي زنه ولي پدر دفاع حريف رو در مياره. بارها هم اومد عقب و دفاع كرد. خوشم اومد اين كوتو همه‌اش توتي رو مي زد صفا كردم. فوتبال خونم به شدت اومده پايين. ضعف كردم. راستي مي‌دونين خيلي بده كه آدم كنف بشه. من با اطمينان از برد لازيو در دقيقه 89 اين مطلب رو نوشتم. چون بازي هم طوري بود كه برد لازيو حتمي به نظر مي‌رسيد. ولي همين الان رم گل زد و 1-1 كرد. آخر حالگيري! يه كم تقصير كوتو بود.هي مي‌گن اين فوتبال قابل پيش‌بيني نيست. {...}ده شد به اين مطلب وبلاگم.

هیچ نظری موجود نیست: