سه‌شنبه، اسفند ۲۷، ۱۳۸۱

رانندگي


رانندگي توي تهران اعصاب پولادين مي‌خواد. بخصوص اين موتور سوارها من نمي‌دونم واقعا چيكار مي‌كنند. روز به روز هم تبليغ موتور مي‌شه توي تلويزيون و مطبوعات. اين موتورسوارها چيزي به نام چراغ قرمز روكه اصلا نمي شناسن. يعني چراغت سبزه و داري ميري يه موتر از اون ور جلوته!! چند شب پيش كه شاهكار بود. توي يه خيابون يه طرفه. من و يه ماشين كناري با سرعت 60 كيلومتر در ساعت مي رونديم . يهو ديدم يه موتري خلاف جهت ما با سرعت فلان قدر!! داره مياد. تقريبا چشمام رو بستم. از بين ما دو تا ماشين رد كرد و رفت! شاخ در آوردم. آدم همين ترافيك رو كه مي‌بينه از اينده فرهنگي و اجتماعي اين مملكت قطع اميد مي‌كنه. بابا اشكال از خودمونه. ما رو چه به قانون و دموكراسي.

هیچ نظری موجود نیست: